Sukces ucznia jest sukcesem nauczyciela.

Jak nauczyciele wspierają młodych naukowców. Rozmowa z dr Jolantą Wolską, opiekunką naukową laureatki Konkursu Naukowego E(x)plory 2019.

Jak poznała Pani Anię Skierską, laureatkę Konkursu Naukowego E(x)plory 2019?

Od kilku lat przez naszą szkołę (II L.O. w Szczecinie) przewijali się uczniowie, którzy startowali w Konkursie Naukowym E(x)plory. Anię poznałam 3 lata temu, po regionalnym etapie Konkursu w Szczecinie. Przyszła do mnie z prośbą o pomoc w rozwinięciu swojego projektu („Zmodyfikowane nanokrystaliczne ogniwa słoneczne” – przyp. Organizatora) pod kątem chemicznym – jurorzy konkursu doradzili jej pójście w tym kierunku.

Ania jest przyjemną młodą osobą, dlatego chętnie zgodziłam się razem z nią pracować. Musiałyśmy przebadać wiele aspektów w projekcie, żeby go jakoś ukierunkować: aspekt manualny, eksperymentalny, techniczny, laboratoryjny, wiedzę doświadczalną. To była długa droga, ale cieszę się, że mogłam w tym procesie uczestniczyć.

Jaka jest rola opiekuna naukowego przy powstawaniu projektów młodych naukowców?

Jeżeli młodzi ludzie pracują nad projektami naukowymi w wieku 15 lat, to niestety bardzo rzadko zdarza się, że taki młody człowiek potrafi sam sobie z nim poradzić. Chodzi mi tu też o system nauczania jaki obecnie mamy w naszym kraju. Ci młodzi ludzie potrzebują kogoś, kto im pokaże jak myśleć poza schematem, uwierzyć w siebie, dyskutować, sprawdzać. Czasem coś mogłoby pójść szybciej, bo ktoś mógłby im podać gotowe rozwiązanie. Ale to właśnie oni muszą przebyć tę drogę sami, a my tylko im wskazujemy właściwy kierunek. Jednak bez tego drogowskazu mogliby się szybciej poddać. Oni potrzebują kogoś, kto będzie ich dopingował. Ważne, żeby nie robić tego za nich, ale ich wspierać.

Jak pani ocenia prace młodych naukowców, które dostały się do finału Konkursu Naukowego E(x)plory 2019?

Cieszę się, że nie jestem w jury… Te projekty są bardzo różne, odpowiadają na całe spektrum problemów, są w różnym stadium zaawansowania. Nie chciałabym musieć podejmować decyzji o tym, kto zostanie nagrodzony.

Bardzo cenię E(x)plory również za otwarcie i docenianie jednostek; pamiętam jak podczas regionalnego etapu do Konkursu w Szczecinie pewien chłopiec startował z projektem bezpiecznego plecaka - miał problem z rówieśnikami, którzy mu dokuczają. Wymyślił taki plecak, którego oni nie będą w stanie wywrócić do góry nogami i wyrzucać mu wszystkich rzeczy na ziemię. Dla niego ten plecak, to był cały świat. To nie był wybitny projekt, ale wzruszające było to, że ktoś taki został doceniony. Postanowił, że sam sobie poradzi i znalazł rozwiązanie. Zachęcam moich uczniów, żeby poczuli, że mogą zrobić coś więcej, także dla siebie, i że warto szukać rozwiązań.

Jak pani sobie radzi w pracy między rodzicami, uczniami i systemem?

Po pospolitym ruszeniu nauczycieli, nagle się okazało, że my w biegu robimy wszystkie rzeczy, bo mamy mało czasu w pracy. Ale poczuliśmy taką jedność, przestrzeń do rozmowy, do dyskusji, że tyle osób chce tych zmian. I może jest jakaś szansa, żeby było więcej inicjatyw oddolnych, żeby nauczyciele się wspierali nawzajem. Szacunek do nauczycieli to także szacunek do uczniów. Potrzebujemy tego szacunku szczególnie od instytucji odgórnych, inaczej nikt nie będzie traktował naszej pracy poważnie.

Do 31 stycznia trwa rekrutacja do kolejnej edycji Konkursu Naukowego E(x)plory, skierowanego do uczniów w wieku od 13 do 20 lat. Więcej informacji: TUTAJ